Perşembe, Mart 29, 2012

Yarından sonraki dün.

Bu yazıya başladığımda perşembeydi. Belki başka bir gün. Ama her gün salı. Uzun bir süredir pazartesiden farklı bir gün yok. Belki bütün bunlar başladığında pazardı. Çarşambaya o kadar benziyor ki. Sadece her gün aynı. Hiç bir günün yarını yok. Bir önceki güne geri dönebilirim, ondan öncekine de. Ama asla ilerlemez. Kontrolün bende olduğunu hayal edebilirim sadece. Etmiyorum değil. Bazı günler, belki her belkiyse hiç. Farkındalığımı yitirmiş olabilirim, ruhumu bir yerlerde bıraktığımdansa eminim. Geri dönebileceğimi düşünürken belki de boşuna harcanıyor zaman. Zaman insan yaratısı, hiç bir şeyin kaybolduğu yok aslında. Sadece farklı bir şeyin içindeyim. Bir depresyon belki. Bazı anların farklılıkları var. Küçük şeyler. Zaman içinde anlamsızlaşanlar. Bazıları gibi unuttuklarım. Kimse kelimesinden uzaklaşıyorum bilmediğim anda. İçime bir adım daha atıyorum ve karanlığımda kayboluyorum.