Perşembe, Haziran 28, 2012

Merhaba Tuncay.



Peki her şeyin değiştiğini görüyoruz. Bütün o hayaller, insanlar ve anılar. Hepsi bir anda kayboldu. Sadece kayıp, bir boşluk var hayatında. Ama asla acının kaynağı olmadı, asla farketmedin. O kadar vurdumduymazsın ki önemi kalmamıştı kimliğin. Yüzünü hep bu yüzden saklıyorsun değil mi?
Sadece gözlerine baktın oysa. Anımsamak, neredeyse kalbi delip geçmek. Tüm o kurduğun hayaller, hepsi yıkıldı değil mi zamanla? Suçluların kim olduğunu biliyorsun. Suçun ne olduğunu bilmiyorsun sadece. Veya kendini tanımıyorsun.
Yüzünde o acı gülümseme şimdi. Her zaman varlığını çevreye bağladın. İnsanlara, anılara, geçmişine. Peki ya bundan sonra? Onlara bir hata şansı daha mı vereceksin yoksa kendini keşfe mi çıkacaksın? Bu yazıyı tekrar okursan bil ki seni seviyorum. B.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder