Cumartesi, Nisan 04, 2015

Hastalıklı bir kara delik.

Var olmanın tüm getirilerinden ve var olmama sebep olan her şeyden saf bir şekilde nefret ediyorum. Oksijenini soluduğum dünyanın her gerçekliği midemi bulandırıyor. Neden varolduğuma dair bir fikrimin olmadığı gibi neden varolmaya devam etmem gerektiğine dair bir fikrim de yok. Nasıl yaşanılır bilmiyorum. Yaşamak istediğimden de emin değilim. İnsanların saf olan her şeyi yapış yapış uzuvları ile bozduğu, katlettiği ve yok ettiği bir dünyada ne şekilde vakit sürdürülebilir ki?
Herkesin acı çektiği ve görmezden gelindiği bir gerçeklik bu dünya. İnsan doğasının dışa vurumu. Hastalıklı bir kara delik.
Ölmek ve ölü olmak arasında çok net bir çizgi var. Kesinlikle öldürülüyorum. Zaman, acı ve depresyon karışımının içinde acımasızca yoğurularak.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder