Cumartesi, Haziran 14, 2014

Çığlık yankıları.

Ne bekliyordunki? Hata yapmamayı mı? Ne zaman doğruyu yaptığını söyle. Hiç.
Gitmeyeceğini mi sanıyordun? Senden vazgeçmeyeceğini mi? Senin için doğru insan olduğunu mu? Gerekirse değişeceğini mi düşündün? Umudun olduğuna mı inandın?
Asla ders almazsın. Kendinden şikayet edersin, hayattan ve insanlardan. Bunların seni çözüme ulaştıramadığının altını çizmeli miyim bilmem kaçıncı kez?
O kadar çok hata yaptın ki, artık bir geri dönüşün bile yok. Bunun farkındasın. Güvenli bir limanın veya gözyaşlarının olmayacağı bir yerin yok. Hiç olmamış evinden bahsetmiyorum bile. Sen kayıpsın, başından beri öyleydin. Sen bitirmedikçe de büyüyen bir kaosun içinde parçalanacaksın. Canın yanacak, her seferinde daha fazla.
İnsanların burası ile ilgilenmediğini ne zaman anlayacaksın? Çünkü burası karmaşa. Burası karanlık. Burası yalnız. Burası sensin. Burası zihnin. Burası ölü.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder