Pazar, Kasım 20, 2011

Gereği hissedildi.





Bir kez olsun metrodan hızlıca çıkabilmek istiyorum. Çok hızlı ama. Önümdeki kalabalığı ittirerek hepsini yerlere sermek. Söylenmeleri kulaklığımdan içeri sızana kadar yürüyen merdivenleri geçmiş olmak istiyorum. Bakışları ile muhattap olmadan uzaklaşabilmek istiyorum. Hepsinden nefret ediyorum çünkü. Beni her gün metroda o gözlerle süzmelerinden nefret ediyorum. Gözlerini yakaladığımda bana iğrençmişim gibi bakmalarından daha da nefret ediyorum. Omuz atmalarından, göz devirmelerinden, parmakla göstermelerinden, birbirleri ile fısıldaşmalarından nefret ediyorum. En çok da senin o metroda olmayışından, peşimden koşup beni öpmeyişinden nefret ediyorum. Bir kez olsun orada olmanı istiyorum. Bakışlarınla temizlenmek istiyorum, sakinleşmek, sevilmek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder