Çarşamba, Mayıs 01, 2013

Çünkü sen -part 2.

Bize acı veren aslında beynimiz. İçinde yankılanan seslerden kendi düşüncelerimizi duyamayız bazen. Her zaman kim aslında ben diye düşündüm. Her zaman bunu aradım. Her zaman bir evim olsun istedim. Seslerin artık sustuğu, gerçekten ben olduğum bir yer. Bir çok şey yaptım. Yabancılara güvendim, yıldızların altında uyudum, etrafımı mumlarla çevirdim, aynaların arkasındakine ulaşmayı denedim. Hayır sevgilim, hiç biri senin gibi bakmıyordu. Hiç birinin ışığı gözlerimi doyurmadı, kahkahası sesleri bastırmadı. Çünkü o sendin. Gerçekten kaybedecek hiçbir şeyim yoktu. Bıçağın keskin tarafı sadece enerji kapsülümü yırtabilirdi, senin öfkense tüm benliğimi. Gerçek acı buydu. Hatalar yapmıştım. O kadar korkmuştum ki, kaçmak bildiğim tek şeydi. Hayatım boyunca kaçmıştım. Ebeveynlerimden, arkadaşlarımdan, geçmişimden, hislerimden ve yaşamaktan. Çünkü bütün bunlar sadece sesleri beslerdi. Ama aslında hepsi sadece bendim. Kabuslarımda varolduğum gibi, herkes bendi. Acımı yüzüme çarptığım yansımalardan ibaretti.
İsteksizdin girerken bu hikayeye. Sonrası ise öyle hızlıydı ki, bazen çok şeyi kısa zamanda yaşadık derdin. Konuşabildiğimi farkettirmiştin bana. Acıların kaybolabildiğini, aslında gerçekten önemsiz olduklarını. Çünkü ben, şu an neredeysem oydum. Ve sen bunu severdin. Hata yaptığım hissinden kurtulmuştum, korkmuyordum sesler bana ne kadar bağırırsa bağırsın. Çünkü sen gülüyordun, çünkü senin gülüşün beni hipnotize ediyordu. Sabahları uyandığım yer köprücük kemiklerin değilse varolduğuna dair bir şeyler arıyordum. Bu bazen gönderdiğin bir mesaj, verdiğin bir tshirt, yazdığın bir yazı oluyordu. Hiçbir şey bulamazsam dudaklarını değdiriyordun içime. Sen oradaydın, ben yalnız değildim. Bir yabancı değildin, sen sevgilimdin. Çünkü sen hayattın. Ama ben hatalardan başka bir şey yapamayandım. Senin kadar iyi değildim, sen ne kadar bunun sonuna dek farkına varamasan da. Bir son vardı ve biz onu yaşadık.
Artık ben varolmuşluğumla kavrulan bir yabancıyım gözünde.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder