Pazartesi, Ekim 17, 2011

Sonunu bilmek çare değil.

Seninle öpüştüm.
Dudaklarımızı bütünleştirdim.
Aramızda havanın bile yoktu.
Bütünleşmiştik neredeyse.
Akciğerlerini kullandım.
Derinlerine indim.
Düşüncelerinde yer edindim.
Kalbinin etrafında dolaştım.
Acılarını gördüm.
Sarmayı denedim.
Kendimi sana adadım.
Başaramadım..
Bilinmezliklerle uğraştım.
Ellerini tuttum güçsüz kaldığımda.
Tutkunla ısındım.
Her seferinde sana daha yakın oldum.
Bütün hücrelerinin kokusunu içime çekmeyi denedim.
Seni hep içimde tuttum.
Hiç bırakmayacak gibi sarıldım.
Deli gibi sarıldım.
Seni kendimek kattım.
Ben, senden ibaret oldum.
Sen beni ittin.
Uzaklaştın.
Çıkıp gittin hayatımdan bir anda.
Ve ben, üzüleceğimi bile bile seni öpmüştüm.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder