Pazar, Aralık 18, 2011

Yakın bir gelecekte.

Son bir kaç gecedir aynı kabus. Kaçıyorum, dönüp arkaya bakmaya cesaretim bile yok. Vücudumdaki bütün molekülleri kullanıyorum kaçabilmek için. Geri dönmek istemiyorum, tekrar başlamasından korkuyorum. Her şeyin başa sarmasından.
Aslında düşünürsek yaptığımız şey bu değil miydi? Gerçeklikten kaçmak. Beni olmayan bir dünyaya getirdin, bir hayalde yaşattın. Biliyordun, asla mutlu olamazdık. Elinden gelenin en iyisini yapmaya uğraştın. Bense.. Bense hep yıktım, mahvettim ortalığı. Ne olurdu ki sormasaydım bir çok soru. Uyuşturucu tadında bir hayat yaşardım, senin yaşadığın gibi. Birbirimize ait olabilirdik belki de o zaman.
Sen gittin, tek başıma kaldıramayacağım bir yük bıraktın. Artık kaçabildiğimce yalnız başıma kaçıyorum,  rüyalarımda bile. Daha fazla zaman, daha fazla kondisyon gerekli bana. Yapamayacağım bir gün gelecek. Ben sandığın kadar güçlü değilim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder