Cumartesi, Aralık 31, 2011

L'occitane Gray Vert ya da öyle bir şey.

http://fizy.com/#q/sibylle+baier+remember+the+day
Beynimde oluşan kıvılcımların tetiklediği büyük patlamalar. Gözlerimi açıp başımı çevirme hızıma alışması için bir kaç kez kırptım. Yoktun ama vardın. Hissediyordum, buralardaydın tekrar. Havayı kokladım, kokun yakındı. Uzun süredir adın kulağıma geldiğinde yüzüme çarpmayan kokun tekrar yanımdaydı. Ekşiliğinden sonra tatlılaşan, karakterini birebir yansıtan kokun havadaydı. Her molekülünü içime çekmek ve bir daha asla nefesimi vermemek istedim. Çok özlemiştim.
Tek tek herkese bakarken onların da bana korkmuşçasına baktığını farkettim. Umrumda değildi, seni arıyordum. Orada olmalıydın, ihtiyacım vardı sana. Gözlerim doldu, koku yanımda oturan kişiden geliyordu ve onun sen olmadığın kesindi. Aşağıya baktım ve ilk damlanın düşmesine izin verdim. Sonrası da öyle devam etti.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder