Düşsem yanaklarımdan yanaklarına.

http://fizy.com/#s/1rvn4r

Ağlasam, hüngür hüngür. Damlalar birleşip minik gölcükler oluştursa yerde. Bazıları tshirtümü, bazıları yastığımı ıslatsa yanaklarımdan kayıp. Hiç durmayacak gibi aksa, gitse. Gözlerim kurusa, acısa, yara olsa. Gözyaşlarımdaki tuzlar acımı kat kat arttırsa, yansam. Canım yansa, senin yaktığından fazla yansa. Kendi derdime düşsem seni unutup. Bencilliğimi görüp, daha fazla ağlasam. Yaralarım iyileşmese, sürekli yansa. Cayır cayır yansa canım.
Vücudumdan yükselen ateş gözyaşlarımı kaynatsa. Alev alsam iyice, her yer yansa. Kor olsam adeta. Etrafımdaki bütün o gözyaşları havaya karışsa. Bütünleşse, bari onlar mutlu olsa benden ayrıyken. Ben ölsem, gitsem, umrunda bile olmam. Dert değil, geçtim ben bunları çoktan. Nasıl olsa ben yandım bittim, değil mi?
Gözyaşlarımda kalmıştık, evet. Onlar uçsa, ayrılsa birbirlerinden. Yükselseler. Benim hayallerimdeki gibi uçsalar, benim yapamadığımı yapsalar. Özgür olsalar. Ne hoş olur. Benden bir parça özgür olmuş olur, başarmış olurum. Belki, bir yerde.
Uçan parçalarım, bulutları oluştursa. Güzel olsalar, hoş olsalar, bakan insanları mutlu etseler. Keşke.
Dağılsalar bütün dünyaya, herkesin üzerinde bir parçam olsa. Sarsam bütün insanlığı. Zamanı geldiğinde boşalsa tekrar düşüncelerim, hayallerim, hislerim. Yağsa gözyaşlarım bütün insanların üzerine. Üzerimde etkisi olan herkese. Hatta onun üstüne. Acılarım düşse, kabuslarım düşse, hüsranlarım düşse.
Ben düşsem aşağıya, ölsem gitsem.