Cumartesi, Ağustos 27, 2011

Mürekkeplerle işimiz olmadı.

Yasaklanmıştık sanırım bir yerlerde, yasaklamıştın. Yaklaşamadım ben bizim olacak sayfalara, boş olanlara dokunamadım. Belki daha fazla çabalasam farklı olurduk, olmaz mıydık?
Ne kadar olabilirdik ki, benim ki de avuntu işte. Bilmedim bile gittiğini. Bitirememiştim ben hikayemi, senin sayfalarında notlarım vardı almam gereken.
Biz yazacaktım her yere, sen yakmadan önce parmaklarımı. Ben miydim yoksa çok sıcak olan, uzaklaştıran.
Cevapları olmayan sorularım vardı oysa ki, oturup bir kahve içmeyecek miydik senle? Belki konuşurduk işte o zaman. Sözlerin damlardı koyu gözlerime, boyardı defterlerimi. Bıraksan ben sana değerdim belki, tutardım elinden ve beraber yazardık her kelimeyi.
Sen yakıp gitmeden önce bütün sayfaları, senden kaçırdığım bir kaç sayfayı kaybediyorum. Tam anlamı ile sensizlik, kısacası ben'e yaklaştığımı hissediyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder